Het begint waar het hijsen eindigt met krijsende moleculen en een hijgende overdracht. Op het droge klauwen krabbers de wolken
En containers buigen uit onmacht. Getuige de zitknop waarrond het touw zich spant en de boot doet ploffen in het dons van de kadewang.
Een dag zal een laatste trein met volle vaart in duikvlucht richting bodem plooien Eindstation de gulle geul.
Zichzelf van de kaart rijden als teken voorbij de rand Zich verzuipen in het waterwijf.
Het eindigt waar het spoor begon: Met geladen deeltjes in beweging En het tikken van bewogen traagheid.
---------------------------------------------------
Gedicht bij het schilderij van Rudolf Boogerman (Raboo) uit de Lost Corners-serie. Lees ook Anoniem station.
|