God is met brugpensioen
God is met brugpensioen
(ook als .doc)
God bestaat. Zoveel is duidelijk. Voor dit wezen is de aarde een Biosphere II. Of misschien wel een Biosphere 7345. Wie weet.
Waarom en wat, dat zijn natuurlijk de volgende vragen die beantwoord moeten worden.
Wat is God? Een levende organisatiestructuur gebaseerd op evenwicht, zonder moraal of ethiek maar ook zonder sadisme of de behoefte om wat leeft onnodig leed te berokkenen. Een zichzelf (de)regulariserend netwerk (biotoop) waar het geheel soms meer is dan de som van de aparte delen, maar soms ook minder. Trop is teveel, moet God soms gedacht hebben. En Zij liet schaarste ontstaan. Waarna soorten verdwijnen en plaats maken voor anderen. En als een planeet om zeep is (althans om leven te herbergen) vindt God wel elders in haar galaxie een planeet waar Zij leven heeft laten ontstaan. Volgens welingelichte bronnen is er per sterrenstelsel een God. Allicht, want uit de zuiver natuurlijke krachten ontstaan meer variaties dan degene die wij op aarde kennen. Zo hebben wij twee vormen van seksualiteit (mannelijk en vrouwelijk). Maar er zijn galaxies waar er leven is met zes vormen van seksualiteit. Leuk? Misschien. Want ook daar zijn de gedragingen van alles wat leeft een kwestie van hormonenspiegel. En dat is nu iets waar onze God (die van ons sterrenstelsel dus) nooit goed in is geweest. Teveel testosteron, en mannetjes slachten mekaar af. Te weinig testosteron? Ze laten hun jong verhongeren en worden allemaal kunstenaar en vleien zich broederlijk in de zon. Om maar te zwijgen van het oestrogeenprobleem. En de combinaties die uit die twee hormoonspiegels tevoorschijn komen: zogenaamde verwijfde mannen, vertwijfelde dames, eeuwige pubers, zachtgekookte eitjes, macho’s met een klein hartje, macha’s met gespekte bankrekeningen, enfin, God heeft er de schriftuur voor uitgevonden zodat er romans en soaps konden geschreven worden en al die varianten hormoonspiegel als personages opgevoerd konden worden.
Ja, God kijkt soaps. Het maakt haar een cultuurantropoloog.
Maar waarom heeft God de natuurlogica gemaakt zoals ie is? Omdat God niet super is; omdat Zij begrepen heeft dat blauwdrukken, ideologieën en religies niet werken als omni-bindend cement tussen grote groepen.
En de termieten dan? hoor ik iemand zeggen. Die hebben geen religie. En geen ideologie. Die zijn enkele geprogrammeerd volgens de basislogica van God. Maar God vond dat na een poosje te saai en dus bezwoer Zij –na de inslag van een meteoriet, een knap staaltje beheersing van de zwaartekrachtwetten van Haar hand- om op aarde wezens te laten rondhuppelen met een extra laagje hersenen en een duidelijk outbaar “ik”-gevoel, gekoppeld aan een zelfbewustzijn. Natuurlijk wist God dat Zij daarmee de controle verloor, een beetje zoals een virus in een computerprogramma wordt losgelaten en zich vermenigvuldigt maar op de duur loopt het boeltje vast en kan het virus zich niet meer vermenigvuldigen.
En dan was het spel dus op de wagen. Genot zoekend, geen antwoord hebbend op het waarom van hun bestaan, een ethiek ontwikkelend die verder ging dan de wetten door de natuur opgelegd en nodig voor een biotopisch evenwicht- dat is de situatie waarin de homo sapiens de planeet aarde bracht. De basiswetten worden al eens overtreden. Moet kunnen. Maar onze cultuur, dat laagje vernis, feitelijk niets anders dan het op tijd afremmen en bijsturen van onze hormonale aandrijving, is niet bij iedereen even intens aanwezig. Sommigen kunnen zich niet op tijd intomen. Anderen gedragen zich alsof ze de hele tijd slapen. En dat is knap complex. Vooral als je probeert om waarden als tolerantie en begrip in te voeren.
God is intussen met brugpensioen; Zij kan het werk niet meer aan. Zij wil geen nieuwe biosfeer. Zij heeft wezens aangemaakt met seksualiteit, driften, hormoonspiegels en adaptatievermogen. Dat volstond, de rest zou zichzelf uitwijzen. En zo geschiedde, en God weet wat er misgaat en wat werkt, maar Ze kan niet ingrijpen want haar leven gaat eigen wegen. Vandaar dat Ze de mens opdracht gegeven heeft om zelf wat te klungelen met de basis van het eigen mechaniekje, te weten de hormonen en het genetisch materiaal. Nu de mens evenveel weet als God, kan hij aan de slag en kan Zij rusten. Natuurlijk is het gedrag complex, te complex om met eenvoudige duale denkregeltjes en binaire logica aan te kunnen. Dus wordt het experimenteren en au fur et mesure afbakenen van de regels en bevriezen van parameters. In de hoop vat te hebben op het gevolg. Het menselijk gedrag en onze biotoop is een beetje als de economie: je weet waar je heen zou willen gaan, maar je kunt het niet bekomen want als je aan één ding sleutelt, veranderen er meteen zeven andere toestanden.
Moet kunnen, vindt God. Die zich eindelijk kan overgeven aan dat waarvoor Zij zichzelf in de wieg gelegd voelde: observeren zonder interveniëren. En werken met de zware materie. Zwaartekrachtwetten zijn Gods dada. Zware sterren laten ontstaan, en ze laten imploderen om zwarte gaten te krijgen. Wij mensjes kunnen die fenomenen wel begrijpen, maar nooit nabootsen. Het licht aan een snelheid van 300 000 km/sec laten voorbijflitsen, il faut le faire. Intussen hopen we dat ons denken wat verlichting kan brengen. Aan de snelheid van een slak…
(c) 2010 - All rights reserved